MODELE FUNDUSZY WIECZYSTYCH

„Żywe pomniki”

Fundacja im. Marii Sienkiewiczowej

Fundusz ten był owocem miłości do ukochanej żony oraz wyjątkowego daru. W 1889 r. Henryk Sienkiewicz otrzymał od nieznajomego ofiarodawcy 15.000 rubli wraz z liścikiem: „Michał Wołodyjowski – Henrykowi Sienkiewiczowi” i dopiskiem: „Nic to”. Pisarz nie przyjął pieniędzy tłumacząc, iż „w Polsce jest tysiąc pilniejszych potrzeb do zaspokojenia”. Z tego – tzw. „daru Wołodyjowskiego” – utworzył przy Akademii Umiejętności w Krakowie stypendium imienia Marii Sienkiewiczowej z Szetkiewiczów. W ten sposób pisarz mógł pomóc wielu artystom chorym na gruźlicę: literatom, malarzom, rzeźbiarzom i muzykom oraz ich rodzinom, których nie zawsze było stać na kosztowne zagraniczne kuracje. Korzystali z tej pomocy między innymi Maria Konopnicka, Stanisław Przybyszewski, Stanisław Wyspiański, Stanisław Witkiewicz i jako ostatni, Kazimierz Przerwa-Tetmajer. Stypendium przyznawane było 19 października – w rocznicę śmierci Marii. Wygasło w czasie pierwszej wojny światowej wskutek dewaluacji austriackich papierów wartościowych.

Fundusz im. Adama Świerczyńskiego

Z inicjatywy Polskiego Centrum Pomocy Międzynarodowej powstał Fundusz im. Adama Świerczyńskiego na rzecz edukacji uzdolnionej młodzieży w krajach rozwijających się, głównie na terenie Afryki. Głównym założeniem Funduszu jest przyznawanie stypendiów naukowych, umożliwiających całkowite pokrycie kosztów nauki na poziomie szkoły średniej i/lub wyższej dla wyróżniających się uczniów zamieszkujących tereny wiejskie a pozbawionych możliwości kształcenia się. Dzięki Funduszowi, młodzież z ubogich rodzin uzyskuje dostęp do edukacji ponadpodstawowej, będącej rzadkością dla większości mieszkańców terenów wiejskich w krajach rozwijających się. Tworzą go i prowadzą przyjaciele i rodzina, a praca na rzec funduszu wykonywana jest całkowicie wolontarystycznie. Z inicjatywy Adama Świerczyńskiego w Kamerunie powstało Centrum Rehabilitacyjno – Edukacyjne w Njinikom, które do dnia dzisiejszego pomaga społecznie wykluczonym mieszkańcom tej prowincji. W roku 2005 wraz z żoną Urszulą i przyjaciółmi Sylwią i Wojtkiem Wilk założył Fundację Polskie Centrum Pomocy Międzynarodowej. W jej ramach prowadził projekty w Sudanie i Zambii. Dzięki temu wielu młodych ludzi otrzymało dostęp…